Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Λετ δε γκέιμ μπιγκίν...

Καινούριο ιστολόγιο.

Με υγεία και χαρά μου λοιπόν.

Θα μου πεις, τι το θέλεις το δεύτερο μπλογκ ρε?

Για να μη χαώσω το άλλο αγπητέ/ή αναγνώστη/ρια που το έχω για να ανεβάζω άλλα είδη…


Και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα.

Τελικά δεν το έχω καθόλου με τις θεαματικές διαδικασίες, κυρίως όταν αυτές έχουν πολιτικό background.

Πήγα την Κυριακή στο θέατρο πέτρας αγαπητοί και ενώ, εντάξει, αν ήταν φεστιβαλάκι θα ήταν μία χαρά… δεν ήταν φεστιβάλ.

Δηλαδή με λίγες εξαιρέσεις, δεν ξέρω αν αυτοί που έπαιζαν είχαν καταλάβει που βρίσκονται και γιατί ή αν απλά γούσταραν με τον πάρα πολύ κόσμο που πήγε.

Καλή φάση, λεφτά θα μαζεύτηκαν, αλλά δεν ξέρω, κάτι με χάλασε…

Και με τον πανούση δηλαδή, που τον γουστάρω γενικά, ψιλοχαλάστηκα. Στις παύσεις του να ακούγονται συνθήματα κι αυτός στα παπάρια του, να λέει τα αστειάκια του και μην «παίρνετε ναρκωτικά, δε φτάνουν για όλους»…


Θα με ρωτήσεις εύλογα, «καλά ρε συ, τι περίμενες;» και θα έχεις δίκιο…

Δεν ξέρω.

Ίσως να φταίει ότι έχω μία πολύ διαφορετική εικόνα για το ποιοι και πως συμμετέχουν στα live αλληλεγγύης.

Ωραία ήταν, δε λέω, αλλά κάτι με κρατούσε.

Γίνεται να ανεβαίνεις να παίξεις για έναν ακρωτηριασμένο σύντροφο, και να μη λες μισή κουβέντα, όσο κι αν μιλάνε στο ενδιάμεσο και διαβάζουν κείμενα σχετικά οι διοργανωτές ή μέλη ομάδων…;


Έχω αποστειρωθεί τελείως;

Είμαι κολλημένος;

Γεροπαράξενος και γκρινιάρης μήπως;


Εντάξει, δεν ξέρω αν με άλλο line-up θα είχε τόσο κόσμο και αν θα πήγαινε τόσο καλά ο σκοπός για τον οποίο έγινε η συναυλία.

Υπάρχει ένα θέμα στην απήχηση των αυτό-οργανωμένων φάσεων και συγκροτημάτων, το ξέρω, αλλά και πάλι…

Εσωτερικοί προβληματισμοί θα μου πεις και δίκιο θα έχεις, αλλά είμαι μόνο εγώ που ήμουν λίγο μαγκωμένος;


Όπως και να έχει, νομίζω ότι αυτό που γράφει ο πορτατίφης «μέσα στην κανονικότητα του περιθωρίου γίναμε θεαματικοί» επιβεβαιώθηκε (και) την Κυριακή.

Ή έτσι το ένιωσα εγώ.


Και ήρθαν και κάποιοι προφανώς θεαματικοί, και μπράβο τους στην τελική, ξέρω γω?, και στήθηκε ένα ωραιότατο πάρτυ που είχε από όλα.

Συνθήματα, γνωστές καλές μπάντες, καινούριες που πιθανόν να είναι και diy φάση, δεν ξέρω, ανάγνωση κειμένων, πληροφόρηση για δίκες συντρόφων…


Αλλά εμένα κάτι μου καθότανε λίγο παράξενα, λίγο άβολα…

Εσένα;


…Άντε να δούμε πόσοι θα είμαστε στην Ευελπίδων την 1η Οκτώβρη στις 9 το πρωί


Από την Κυριακή


6 σχόλια:

uhuru είπε...

αγαπημένε μου φιλε επειδή έχεις αποστειρωθεί τελείως και εισαι κολλημένος,
γεροπαράξενος και γκρινιάρης ,θα σου γράψω τo πρώτο σχόλιο , για να χεις να μου λες.....
καλή αρχή λοιπόν
:*

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

καλή αρχή!!
(κι έλεγα κι εγώ τι μυρίζει τι μυρίζει... τραγίλα ήτανε :)))

sure-realism είπε...

Καλή αρχή και από μένα παπατράγε!!

Αν και δεν ήμουν εκεί νομίζω καταλαβαίνω του εσωτερικούς προβληματισμούς σου.
Και νομίζω πως και λόγο ύπαρξης είχαν και αιτία.

Το πιθανότερο πάντως είναι πως είμαι γεροπαράξενη γκρινιάρα κ εγώ!

;-)

Papatragos είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για την καλή αρχή...

@uhuru
Ευτυχώς που είμαι και αγαπημένος σου φίλος...χεχε!
:*


@μια φορα κι εναν τρελό

Είδες τι ωραία που μυρίζει?
Ούτε σε γάστρα τέτοια μυρουδιά!


@sure-realism

...δεν πειράζει, ας με καταλαβαίνεις κι ας είσαι κι εσύ γεροπαράξενη γκρινιάρα!:)

...όσο περισσότεροι, τόσο λιγότεροι λόγοι για γκρίνια
;)

Rosa Del Foc είπε...

Ευτυχώς πάντως που τελικά δεν ήρθα στην συναυλία, φοβάμαι ότι θα "γκρίνιαζα" ακόμα περισσότερο!
Χαιρομαι πάντως που οι κωλόγεροι του Muppet show πολλαπλασιάζονται, επικίνδυνα!!!

Πέρα από την πλάκα όμως ας μην υποβαθμίζουμε σε γκρίνια τα αισθητήρια μας. Προφανώς υπάρχουν άλλα κριτήρια και επιλογές για το πως -πρέπει να- γίνονται τα πράγματα και προφανέστατα τα έχουμε ζήσει και διαφορετικά όλα αυτά...

Άσε που και πολιτικοί να μην είναι οι λόγοι της συναυλίας και πάλι ξενερώνω με τα θεαματικά και τα σταριλίκια. Γι' αυτό και σπάνια απολαμβάνω δημόσια ότι μουσικά χαίρομαι ιδιωτικώς...

Papatragos είπε...

Εγώ πάλι θα προτιμούσα να είχες έρθει, κι εσύ και αρκετοί άλλοι, μου αρέσουν οι περισσότερες οπτικές
;)

...και ναι, κάποιοι τα έχουμε ζήσει και διαφορετικά αλλά μάλλον πολλοί άλλοι όχι...
Από τους 5.000 που υπολογίζω στο χαλαρό ότι ήμασταν εκεί, νομίζω πως λίγοι το νιώθανε όπως εγώ.

Τέσπα, ξέρεις ότι με το θέαμα ούτε κι εγώ τα έχω καλά, αλλά όταν είναι τόσο βαθιά πολιτικό, νομίζω ότι πάει +1