Πολυθεματική ανάρτηση Νο2

Τρέχω αγαπητό ποίμνιο, λίγος χρόνος για μπλόγκινγκ.
Και περνάνε τα θέματα, πολλά μαζί και ένα ένα, και φορτώνω λίγο.

Ο μικυμάους λέει θυμήθηκε το μικρό ήρωα.
Βρε τι μας λες?
Μπράβο, μπράβο, έχω συγκλονιστεί...
Ειδικά όσο σκέφτομαι εκείνο το τρέιλερ της κρατικής όπου τα πίνανε και τα τρώγανε στην υγειά μας για να τον γιορτάσουν τον μεγάλο αγωνιστή (φτου), και δίπλα του καθότανε το φασιστικό παχύδερμο της εξουσίας, ο "μαζί τα φάγαμε"...

Σήμερα πρωί άνοιξα το χαζοκούτι και είχε στην κρατική ένα πτώμα να λέει αισχρότητες φοβερές, τη μία πίσω από την άλλη.
Ο λαός λέει δεν είναι θυμωμένος γιατί έχει το αίσθημα της ενοχής.
Επειδή διορίστηκε στο δημόσιο όταν αυτό δεν άντεχε άλλο, ή κάπως έτσι, και χαθήκανε τα λεφτά. Για τα λεφτά που φαγώθηκαν στο χρηματιστήριο όταν το κολλητάρι του που υποστήριζε, ο καταλληλότερος πρωθυπουργός του μΠΑτΣΟΚ με τις ελιές ντε, παρακινούσε τον κόσμο να τζογάρει, κουβέντα.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι του έφταιξαν.
-υπομονή και θα περάσει (σαββόπουλος)
-δεν υπάρχει κι άλλος τρόπος (δημοσιογράφος)
Εύκολο να κάνεις υπομονή, όταν δε χρειάζεται να υπομένεις.
Τομάρια.
...αλλά που θα πάει, κάποια στιγμή θα μάθετε τον άλλο τρόπο.

Χτες κάνανε οι μπάτσοι ντου στις φοιτητικές εστίες, στο ναδίρ στη Θεσσαλονίκη.
Πέρυσι ήταν το ρεσάλτο(στο οποίο το "βαρύτερο" εύρημα, ήταν υγρό για τη σόμπα).
Με μία πρώτη ματιά, τα "ευρήματα" ήταν και φέτος σχεδόν εξίσου ευρηματικά!
(καλέ τι λες, φοράνε μάσκες όσοι κατεβαίνουν σε πορείες και δεν κάθονται να τρώνε τα χημικά αδιαμαρτύρητα?αλήτες παιδί μου...)

Παράλληλα βρέθηκαν (την ίδια μέρα όλως τυχαίως) γιάφκες και έγιναν συλλήψεις, χωρίς να ξέρουμε κάτι ξεκάθαρα ακόμα.
Το ότι συνδέθηκαν οι 2 περιπτώσεις, μόνο τυχαίο δεν είναι..."αντιεξουσιαστές" και στις 2 περιπτώσεις, άρα?
...η συνειρμική προπαγάνδα της κυριαρχίας.


Πόσοι μπάτσοι ακόμα θα βγουν στους δρόμους?
Ακόμα κι αυτή η εκφυλισμένη και σιχαμερή δημοκρατία έχει σταματήσει να υπάρχει.
Στρατιωτικός νόμος τη Δευτέρα αγαπημένο ποίμνιο.
Μην το γελάς καθόλου, έχουμε ανεχτεί και ανεχόμαστε τρελές καταστάσεις.
Βιώνουμε τον παραλογισμό και απλά μερικοί γραφικοί κοιτάμε με απορία τους διπλανούς μας, σχεδόν αμήχανα.

Μου ήρθε κι ένα μέιλ από ένα τύπο που υπογράφει "ένας χριστιανός", είχε και λινκ μαζί, δεν το παραθέτω.
Σύντομο μέιλ, αλλά θα μπορούσα να στήσω ολόκληρη ανάρτηση πάνω του, βαριέμαι.
Ρε, είστε με τα καλά σας?
Ένας χριστιανός?
Όταν έχω νεύρα βρίσκω καινούριες βλαστήμιες για να με διασκεδάσω, το σταυρό σας και σε άλλη γειτονιά.

Ψιλοείδα και λαζόπουλο.
Η τσόντα της ντενίση, και το φρικιαστικό απόσπασμα από το σόου της πάνια.
Μαζί ανάγνωση αποσπάσματος από την τελευταία προκήρυξη των σ.π.φ. (φοβερό κείμενο, ανατρίχιασα λέμε...)
Όλα χωράνε στον εναλλακτισμό, μην ανησυχείς.
Αρκεί να ψάχνουμε τους επόμενους διαχειριστές των ζωών μας, δε φταίει ο τρόπος, οι άνθρωποι φταίνε...την αντιπροσώπευσή μου μέσα!

Είδα και την εκπομπή του καφετζή σοσιαληστή δημοσιογράφου (ένα γιούρο καλέ μανδάμ, πάρε - πάρε - πάρεεεεε).
Τα είπε και ο πορτατίφης, αλλά έχω μία μικρή ανάγκη να κράξω κι εγώ.
Γιατί το θέμα δεν είναι, ποτέ δεν ήταν, προσωπικό.
Κι αν ακόμα ο πιτσιρικάς ήταν αυτό που με τόση βεβαιότητα παρουσιάζεται, καθόλου δε με απασχολεί.
Γιατί με απασχολούν αυτοί για τους οποίους ακούγονται τα "τρομερά πράγματα" και ισχύουν κιόλας.
Είναι όντως αναρχικοί ή ακροαριστεροί, έχουν όντως αποκλίνουσα συμπεριφορά, αυτοί που δε θεωρούν την κινηματική αντιβία κάτι απεχθές και αποκρουστικό, αυτοί που οι "οικογενειακοί φίλοι" θα παραλείψουν να πουν πόσο καλά παιδιά ήταν.
Αυτοί που όταν θα δολοφονηθούν (το αν το έχουμε μάλλον ξεπεράσει) δε θα είναι ίσως σε συγκινητική ηλικία, αυτοί που με βάση όσα σήμερα ακούγονται, αύριο θα τους αξίζει ο θάνατος, θα τον έχουν προκαλέσει οι ίδιοι στον εαυτό τους.
Γιατί η συνείδηση είναι αιτία δολοφονίας.
Κάπως έτσι το πάνε, καιρό τώρα.

Θα κατεβώ κι εγώ αύριο?
Δεν ξέρω.
Αναμνήσεις εξεγερμένων ημερών με χαρακτήρα μνημόσυνου και προκαθορισμένου ραντεβού?
Δεν με πολυψήνει.
Μπάχαλα για τα μπάχαλα (αν κατορθωθεί και αυτό), συλλήψεις και τραυματισμοί?
Δε με ψήνει.

Στο εφετείο λέω να προσπαθήσω να πάω, από εκεί και πέρα βλέποντας και κάνοντας αγαπητό ποίμνιο, μέχρι αύριο, μάλλον θα έχω αποφασίσει... αν και κάτι μου λέει πως για όσους θα είναι στο εφετείο θα αποφασίσουν/έχουν ήδη αποφασίσει οι μπάτσοι και η καταστολή τι θα κάνουν το απόγευμα της Δευτέρας.

Και η παράνοια της καθημερινότητας συνεχίζεται.
Υπομονή και θα περάσει, δε γίνεται κι αλλιώς...
...ή μήπως γίνεται?