Ska-P και μαλακίες (Πολυθεματική Νο3)

Εξαφανίστηκα το ξέρω, το είχα πει άλλωστε, μην περιμένετε να είμαι συνεπής.

Δύσκολο πράμα η επαρχία για μόνιμα φίλτατο ποίμνιο, λιγότερος κόσμος, λιγότερες επιλογές, ευκολότερη η κούραση και οι προστριβές.
Γενικά υπάρχει αρκετό τρέξιμο κι ο χρόνος και η πρόσβαση στο νετ είναι αρκετά περιορισμένα οπότε πάρα κάτω σου πετάω κι ένα κειμενάκι για ψαλμό εβδομάδας που είχα στα πρόχειρα από όταν έμενα στη μητρόπολη να σε αποζημιώσω(με το λινκ βασικά).

Τέσπα, ατακάρα αρχιπασόκας φοιτητάριας στην ευγενική (και ουδόλως σεξιστική) προτροπή
-"το μνημόνιο και τον πούλο"
-"εμένα τον πούλο θα μου τον δώσει μόνο ο γκόμενός μου κι ο πατέρας μου"
Δυστυχώς έχει περάσει καιρός και δε θυμάμαι καθαρά τις άλλες στιχομυθίες που πραγματικά θα άξιζαν να μεταφερθούν....

Επίσης έχουμε και σίστες λέει στην πόλη μας και μας ψάχνουν...
Εντάξει, δεν είναι για γέλια, πρέπει κάτι να γίνει, αλλά μέχρι τότε σας παραθέτω μία γραφτική τους, για την οποία είναι τόσο υπερήφανοι που τη βγάλανε και φωτογραφία...


Σας ορκίζομαι ότι δεν είναι προβοκάτσια, μόνοι τους το κάνανε!

Και μην ξεχνιόμαστε έχουμε απεργία, ναι?
Τώρα να σου πω πως δε μου λείπει η μητρόπολη, κι ότι δε θα ήθελα να είμαι εκεί, θα είναι ψέμα...τέσπα ο καθένας όπως και όπου μπορεί!


Τώρα δεν ξέρω γιατί θα στα πω αγαπητό ποίμνιο, αλλά θα στα πω.
Γενικά με το σκα, έχω ένα θεματάκι...με κουράζει και μάλιστα σχετικά γρήγορα.
Σιγά το πράγμα, ούτε το μόνο είδος είναι, ούτε κι ενδιαφέρει κανέναν ιδιαίτερα!
Αλλά έπρεπε κάπως να το τοποθετήσω στο μυαλό μου, οκ η ρέγκε δε με τρελαίνει, αλλά πανκ γουστάρω. Αρκετά συχνά, πολύ!

Γιατί λοιπόν το ενδιάμεσο που (περίπου) είναι η σκα, και ειδικά όταν αυτή πανκίζει εξακολουθεί γενικά να με χαλάει?

Η απάντηση μου ήρθε καθώς περπατούσα προς κέντρο -δε θυμάμαι σε τι ψυχολογική φάση- κι άκουγα σκα-π.
Ντάξει, με το χορό δεν το έχω.
Οπότε αυτός είναι ένας λόγος, αν και δεν εμπίπτει ακριβώς σε αυτό που εννοώ λέγοντας χορός.

Ο άλλος λόγος είναι πως ρε φιλαράκι, αν εξαιρέσεις 2-3 τραγούδια, δε γίνεται να μιλάς για όλα τα σκατά του κόσμου και να είσαι στο λα λα λα λα λα.
Θέλει κοπάνημα το θεματάκι, με νιώθεις?
Έστω μαυρίλα, κάτι...
Δε γίνεται να λες μας πίνουν το αίμα και να το λες σα να τραγουδάς το μπανάκι μανάκι.

Κι αυτός είναι νομίζω ο βασικός λόγος που πλέον δε μου αρέσουν τα πανκο-σκα πράγματα εξαιρώντας τη θεσπέσια, τρισμέγιστη, ανυπέρβλητη μπάντα του Δρ. Δρακατώρ.
Άντε και κάτι ψηλά από μάνο νέγκρα...

Τέλος πάντων, επανέρχομαι και λέω ότι μία από τις μπάντες που ξεκίνησε σε ψιλοπανκ-σκα φάση είναι και οι habeas corpus. Εντάξει, λίγο κάπως στην αρχή, αλλά νομίζω ότι έχουν αγγίξει το metal/hard-core σε αρκετά σημεία πλέον.

Ε, κι αν είναι να μιλήσουμε για ισπανόφωνο, η φάση με τους Ska-P είναι λίγο "δε μας χέζεις ρε Νταλάρα?"!

Οπότε πάρε να έχεις, κι εσύ παλιοχίπικο ποίμνιο, κατέβασε όσους δίσκους θες, αλλά να ξέρεις παίζει σκηνικό south park με τον Κάρτμαν να αναλαμβάνει να διαλύσει τη συναυλία!

Λίνκι για κατέβασμα ΕΔΩ!

Άντε καλά να είμαστε κι ελπίζω να έχω χρόνο και νετ, να κρατάω τουλάχιστον τον ψαλμό στην προγραμματισμένη μέρα του.
Τις ευλογίες μου...