Τι περίμενες αναγνώστη/ριά μου, να πανηγυρίσω για το άμεμπτο της αστικής δικαιοσύνης;
Οπαδός της αυτοδικίας, σε μεγάλο βαθμό, δε με απασχολεί τόσο το αστικό κομμάτι, μίας υπόθεσης που για κάποιους δε θα λήξει ποτέ.
Για πολλούς.
Οι καθημερινές δολοφονίες στους χώρους της σύγχρονης σκλαβιάς, οι νεκροί μετανάστες είτε από άμεση ευθύνη μπάτσων, συνοριοφυλάκων, λιμενικών και λοιπών σωμάτων ασφαλείας είτε από έμμεση, οι εκπυρσοκροτήσεις, η εξόντωση πολιτικών εχθρών του υπάρχοντος δεν έχει σταματήσει, αντιθέτως εντείνεται κάθε μέρα και περισσότερο.
Σε μία πολιτική συγκυρία όπου το τελευταίο που θα ήθελε το σύστημα θα ήταν να πολώσει και να διαχυθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια όπως τη ζήσαμε το Δεκέμβρη του '08, η πρωτόδικη απόφαση δε μου λέει απολύτως τίποτα.
Και δε μου λέει δικονομικά τίποτα, καθώς οι εφέσεις θα γίνουν, και να δούμε και τότε τι θα βγει.
...Ο μελίστας πάντως είναι έξω.
Η πρωτόδικη καταδίκη του σαραλιώτη σε 10 χρόνια, αν υπολογίσουμε ότι έχει εκτίσει ήδη περίπου 2 χρόνια, το διάστημα που θα περάσει για να γίνει το εφετείο στο οποίο πιθανότατα θα μειωθεί η ποινή, τα μεροκάματα, την καλή συμπεριφορά του κρατούμενου, την έκτιση των 3/5 της ποινής κτλ κτλ, θα καταλήξει στην αποφυλάκισή του μετά το τέλος του εφετείου σε κάνα χρόνο, κι εφόσον τα λίγα νομικά που έχω κατά νου δε με οδηγούν να γράφω ότι να 'ναι.
Αλλά και 10-15-20 να ήταν/είναι τα χρόνια...ε, και?
Την ίδια στιγμή οι εν δυνάμει δολοφόνοι συνάδελφοί τους έχουν καταλάβει το κέντρο της πρωτεύουσας, συνεχίζουν ακάθεκτοι να τρομοκρατούν τον κόσμο, να ασκούν την εξουσία τους επάνω μας, η συνεργασία τους με τα παρακρατικά ασπόνδυλα συνεχίζεται απρόσκοπτα, οι βασανισμοί και ξυλοδαρμοί αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, μεταναστών και όποιου δε γουστάρουν τη φάτσα γενικώς καλά κρατούν, ο τσαμπουκάς της εξουσίας εξαπλώνεται.
Η λογική που γεννάει τον κάθε κορκονέα εξαπλώνεται, διαχέεται μέσα στους υπερασπιστές της τάξης και της ασφάλειας.
Τίποτα δεν κερδήθηκε.
Εντάξει, για να μη με λέτε μηδενιστή, τίποτα δεν κερδήθηκε σε αυτή την αίθουσα.
Αυτή η -έστω- δικαιοφανής ποινή κερδήθηκε στους δρόμους του Δεκέμβρη.
Συνέβαλλε καθοριστικά και η χρονική στιγμή που συμπίπτει με τα πρωτοφανούς βαρβαρότητας οικονομικά μέτρα.
Ο φόβος της εξουσίας όμως για αυτά που μπορεί να έρθουν μεγαλώνει, κι η καταστολή θα συνεχίσει να εντείνεται... κι όταν εντείνεται η καταστολή, πληθαίνουν και τα "μεμονωμένα περιστατικά".
...Ας μη μετρήσουμε πόσους "αδικαίωτους" νεκρούς έχουμε από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου και μετά.
Πόσους νεκρούς που δεν τους εκδικηθήκαμε, δεν τους κλάψαμε, δε μάθαμε ποτέ για αυτούς.
Έχουμε ακόμα πολλά, πολλά περισσότερα να κερδίσουμε από μία μετακλητή δικαστική απόφαση!
...χωρίς να υποτιμώ την όποια συναισθηματική αξία έχει η απόφαση για την οικογένεια του Αλέξανδρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου